Toch wel een beetje trots!

Goede avond,

Okee in dit verslag komt wat kennis te pas over mij. Ik kan met volle trots zeggen dat ik in de afgelopen anderhalve week geen schoenen heb gekocht. Ja niet direct omvallen, het kan! Tot vandaag, ik was zwak en kon de verleiding niet langer weerstaan. Hallo nieuwe schoenen, maar ze zijn dan ook erg leuk.

De ochtend begon niet zo, we zijn eerst al wandelend naar het oude haven gedeelte gelopen en hebben daar een beetje rond gekeken. De stad heeft daar een wandelpromenade van gemaakt, inclusief "kinderkoppies" als bestrating. Om vervolgens naar de Notre-Dame te lopen. Over de Rue de Notre-Dame, wat voelt als een dijk. Om vervolgens naar binnen te gaan (voor $5,-), het is even wennen aan het donker, maar eenmaal als je ogen gewend zijn, prachtig. De detaillering, de ramen, de etages allemaal even indrukwekkend.

Na de lunch zijn we richting de welbekende tunnels gegaan. Hier kwamen we al snel achter waarom dit een doolhof wordt genoemd. Er is bewegwijzering gelukkig, maar daar is ook alles mee gezegd. Het voelde onder de grond allemaal niet zo duidelijk als boven de grond. Eigenlijk hadden we constant geen idee waar we liepen en geen oriëntatie. Uiteindelijk toen we bij de winkels aankwamen waren we dan ook enigszins opgelucht dat we een herkenningspunt hadden. Dus dan maar winkelen hè.

Tip:
* Je verdwaald in de tunnels, eerlijk waar, je hebt geen idee waar je naartoe loopt en hoe. Maak daarom direct bij binnenkomst een foto van de kaart op de muur zodat je weet waar je naartoe loopt.

Wist je dat:
* Ik toch nog steeds een beetje trots op mezelf ben dat ik de eerste anderhalve week geen schoenen heb gekocht. Geloof me Toronto weerstaan voelde als rehab.